اما در دهه 1940 ، این سرزمین هدف بسیار متفاوتی داشت: این منطقه عملیاتی برای بمباران نیروهای متفقین در طول جنگ جهانی دوم بود.

مورین تخمین زده است که بین 100 و 10000 مهمات بین سالهای 1942 و 1944 ریخته شده است. به گفته وی ، زمین علیرغم عدم برگزاری همه پرسی برای اعضای گروه Enoch توسط دولت گرفته شد.

در تاریخ 13 نوامبر ، ملت و دولت فدرال برای پوشش آسیب های متحمل شده توسط افرادی که در این نزدیکی زندگی می کردند ، پاکسازی زمین در آینده و از دست دادن درآمد زمین گلف ، که به دلایل ایمنی در سال 2014 تعطیل شد ، به توافق رسیدند که 91 میلیون دلار بپردازد.

برای مورین غیرممکن است که بهای متحمل شده را تحمیل کنید. اما به عنوان یکی از اصلی ترین مذاکره کنندگان ادعای 5 سال گذشته ، خوشحال است که این فصل را برای ملت خود بسته است.

مورین گفت: “تسویه ادعای زمین که تقریباً 80 سال از عمر آن گذشته است ، تاریخی است.”

“هیچ مبلغی نمی تواند این سرزمین را به آنچه در گذشته بود برگرداند … اما امیدوارم ملت تصمیم بگیرد اتفاقات خوبی با پیشرفت این سرزمین رخ دهد.”

کارولین بنت ، وزیر روابط تاج و بومی ، در بیانیه ای گفت در صورت نیاز به کمک ویژه در ادامه پاکسازی زمین ، دولت فدرال در دسترس ملت Enoch Cree خواهد بود.

سرزمین احساس ناامنی می کرد

مورین داستانهایی را از بزرگان شنیده است که در دهه 1940 در جوانی در نزدیکی این منطقه زندگی می کردند. آنها احساس می کنند خانه هایشان متزلزل شده است – آنقدر قدیمی که بتوانند بفهمند جنگ در جریان است اما خیلی جوان است تا جایگاه خود را در آن درک کنند.

دولت فدرال زمین را از انوک اجاره کرد ، اما مورین گفت که رهبری این پول را درست به تلاش های جنگ اهدا کرد ، چیزی که او به آن افتخار می کند.

وی گفت: “من فکر می کنم این به همان چیزی برمی گردد که ذاتاً هنگام امضای معاهده ای می خواستیم.”

“این همکاری برای منافع مشترک کار می کرد. و در آن زمان ، منافع مشترک بیشتر متحد شدن و دفاع از این کشور بود.”

بعد از اینکه منطقه به عنوان یک بمب گذاری از مدار خارج شد ، دولت کانادا هیچ کاربرد دیگری برای این سرزمین نداشت.

اما اعضای ملت مجبور به مقابله با عواقب بعدی بودند. ماهی در دریاچه نبود. دیگر نمی توانستند از زمینه های شکار استفاده کنند زیرا ناامن بود.

برای چند سال اول پس از پایان جنگ جهانی دوم ، دریاچه یكاو تنها منبع آب برای كری بود كه در آنجا زندگی می كرد. اگر آنها می خواستند به جای دیگری بروند ، باید طبق قانون هند از دولت فدرال اجازه بگیرند.

مورین گفت: “آنها احساس صدمه زیادی کردند.”

“و هنوز زخمی بود که در این زمان [is] هنوز باز است.”

گری مورین در دهه 1950 در نزدیکی دریاچه یكاو زندگی می كرد و او به یاد می آورد كه مردم از رفتن به آنجا ترسیده اند.

وی گفت: “ترس بسیاری از آزادی آنها را از بین برد.”

اما در برهه ای از زمان ، گرسنگی مردم را مجبور به ذخیره کرد. این پیرمرد 71 ساله به یاد می آورد كه هفت ساله بود كه شكار در نزدیكی دریاچه یكاو را انتخاب كرد – وقتی كه اردك هایی را كه شكارچیان پیرتر از دریاچه شلیك كرده بودند ، بازیابی می كرد.

به گفته وی ، گاهی اوقات به چیزی شبیه “گلوله بزرگ سربی” برخورد می کرد.

بعداً گری مورین به عنوان یک سرپرست از نوع سرزمین شد و در آنجا به دامداری مشغول بود. او تأثیرات بمب ها را از نزدیک دید – اسبهای وحشی به دهانه های بمب ها می افتند و به نظر می رسید که دریاچه احتمالاً به دلیل آلودگی مهمات ، گیاهان را از دست می دهد.

وی گفت ، بسیاری از حیوانات وحشی که قبلاً می دید – قندها ، سیاهگوش ، خرگوش – برنگشته اند.

با وجود تغییر شدید در زمین ، گری مورین به ساخت زمین های پودر در نزدیکی دریاچه کمک کرد تا به آن کمک کند تا آن را به بخش مهمی از maskêkosihk، که به معنی سرزمین داروها در است nehiyawewin (کری)

او همچنین بخشی از رهبری بود که زمین گلف هند دریاچه ها را ساخت.

“احساس خیانت کردم”

رئیس بیلی مورین گفت که آنها شروع به استفاده از زمین ها کردند زیرا به آنها گفته شده است که فقط از گلوله های عملیاتی – دود و بمب های فلش استفاده شده است ، مهماتی که به اندازه مواد منفجره آن تهدید نیستند.

وزارت دفاع ملی در بیانیه ای برای سی بی سی نیوز گفت این وزارتخانه “هیچ مدرکی مبنی بر استفاده از مهمات دیگر در محل پیدا نکرده است.”

این گزارش گفت که جستجوهای گسترده در سال های 2007 ، 2009 ، 2010 و 2014 تنها سه دور تمرین منفجر نشده را پیدا کرده است. این زمین را برای استفاده ایمن می داند ، اما می خواهد مردم قبل از استفاده از آنچه در این زمین اتفاق افتاده آگاه شوند.

اما یک نقشه بردار مستقل که با انوخ قرارداد داشت ، شواهدی از مواد منفجره زنده و سنگین را در سال 2011 یافت و کل منطقه را ناامن دانست.

همین پیام های مخلوط بود که اعتماد ملت به دولت محافظه کار وقت را خدشه دار کرد.

بیلی مورین گفت: “این احساس خیانت بود.”

“به نوعی احساس می شد که دولت همیشه چیزی را پنهان می کند یا دستور کار دیگری وجود دارد یا آنها فقط در انجام کار درست توسط ما و این سرزمین برای ساختن دوباره آن ، برای داشتن یک آینده خوب و مرفه درگیر نیستند. “

در سال 2015 ، وقتی لیبرال های فدرال روی کار آمدند ، بیلی مورین از یک مشاور به رئیس دیگر رسید. آنها مذاکرات را پاک کردند و پنج سال بعد به توافق رسیدند.

“اینجا امن است”

بیلی مورین در حال صحبت از غنای زمین و دارویی است که قبل از بمب گذاری داشته است ، هنگامی که یک گوزن را در نزدیکی دریاچه مشاهده کرد. بعضی از داروها برگشته اند.

او امیدوار است که زمین گلف را که پدرش خیلی دوست داشت باز کند. او می خواهد یک روز گاومیش دوباره در منطقه پرسه بزند ، و می خواهد فضایی را برای اعضای کشور برای لذت بردن از فضای باز ، شکار و انتخاب دارو ایجاد کند.

گری مورین نیز می خواهد دوباره گاومیش را ببیند. وی گفت که این روزها برخی از “پرندگان عجیب و غریب” را می بیند ، این نشانه این است که زمین به حالت طبیعی خود باز می گردد.

هنوز هم بی عیب نیست. وزارت دفاع ملی گفته است که سایت در سال 2011 دارای خطر کم دستگاه منفجر نشده ارزیابی شده است ، اما اعتراف کرد که سایت هرگز نمی تواند کاملا بدون خطر اعلام شود.

اما رئیس بیلی مورین گفت این توافق راه خوبی برای پیشرفت است.

وی گفت: “در پایان روز ، دولت فدرال و مذاکره کنندگان مجبور نیستند در اینجا زندگی کنند. ما زندگی می کنیم. و ما باید راهی قابل قبول برای اعضای ملت خود پیدا کنیم.”

“من معتقدم که این در اینجا برای مردم ایمن نیست. من معتقدم که ما همه اقدامات درست را برای ایمن سازی آن انجام می دهیم ، در غیر این صورت هرگز قرارداد را امضا نمی کردیم.”