آدلین وبر، عضو شورای تسلین تلینگیت و مدافع قدیمی حقوق بومیان، به عنوان کمیسر جدید یوکان انتخاب شد.

نخست وزیر جاستین ترودو صبح چهارشنبه این انتصاب را اعلام کرد و در یک بیانیه خبری گفت که وبر “درکی قابل توجه از نیازهای منحصر به فرد مردم بومی و همه مردم یوکان دارد.”

ترودو گفت: “من مطمئن هستم که او در نقش جدید خود به آنها خدمت خواهد کرد.”

وبر جانشین آنجلیک برنارد خواهد شد که دوره پنج ساله وی به عنوان کمیسر منطقه روز چهارشنبه به پایان می رسد.

وبر در وایت هورس به دنیا آمد و بزرگ شد و بیشتر دوران حرفه ای خود را برای خدمات مدنی فدرال به عنوان مدیر منطقه یوکان برای کمیسیون خدمات عمومی کانادا کار کرد.

از سال 2018، او مدیر یوکان بوده است، نقشی که در زمانی که آن شخص قادر به انجام وظایف خود نیست، به عنوان یک نماینده برای کمیسر عمل می کند.

کمیسر یوکان توسط دولت فدرال منصوب می شود و به عنوان بالاترین سطح نمایندگی فدرال در قلمرو عمل می کند. کمیسر رئیس دولت در یوکان نیست.

این نقش عمدتاً تشریفاتی است و شامل حضور در مراسم و رویدادهای رسمی و اهدای افتخارات و جوایزی مانند نشان یوکان است. کمیسر شبیه معاون استاندار یک استان است.

کمیسیونر همچنین در ابتدای هر جلسه قانونگذاری، سخنرانی از تخت سلطنت را ارائه می کند، نمایندگان مجلس نمایندگان را سوگند یاد می کند، و موافقت خود را با لوایح تصویب شده توسط قانونگذار که به آنها اجازه تبدیل شدن به قانون را می دهد، ارائه می دهد.

در اعلام این انتصاب، ترودو به عمر فعالیت وبر در حمایت از مردم بومی و سایر اهالی یوکان اشاره کرد.

حقوق زنان بومی در طول سال‌ها از طریق مشارکت او با سازمان‌هایی مانند حلقه زنان بومی وایت‌هورس، تمرکز بسیاری از کارهای وبر بوده است.

سال گذشته، وبر بخشی از هیئت مجمع ملل اول بود که با پاپ فرانسیس در رم ملاقات کرد و عذرخواهی او را برای نقش کلیسا در سیستم مدارس مسکونی در کانادا شنید.

او همچنین رئیس گروه کاری کودکان گمشده مدارس مسکونی یوکان است که در سال‌های اخیر تلاش‌ها را برای جستجوی گورهای بدون علامت در مکان‌های قبلی مدارس مسکونی در یوکان رهبری می‌کند.

وبر برای یک دوره پنج ساله به عنوان کمیسر یوکان منصوب شده است.

برنارد در مورد دوره خود فکر می کند

صبح چهارشنبه قبل از اعلام انتصاب وبر، در صحبت با CBC News، برنارد نسبت به پایان دوره خود به عنوان اولین کمیسر فرانسوی زبان منطقه احساس احساساتی کرد.

او گفت که یکی از چیزهایی که در این شغل بیشتر از همه لذت می برد، ملاقات با افراد زیادی بود.

“من دوست دارم بگویم که من در قلب یک درونگرا هستم، بنابراین وقتی شروع کردم فکر کردم که این سخت ترین قسمت من خواهد بود. اما این چیزی است که من واقعاً به آن بزرگ شده ام، زیرا هر چه بیشتر این کار را انجام دهید، بیشتر آن را انجام دهید. راحت می شود،” او گفت.

برنارد همچنین به برخی از چیزهایی که در حین ایفای نقش معرفی کرد، از جمله جایزه Borealis برای ادبیات و اولین “برنده داستان” منطقه، افتخار می کند. او همچنین کمک کرد تا طبقه بالای تیلور هاوس – دفتر کمیسر در وایت هورس – از منطقه ای که عمدتاً برای انبار استفاده می شود، به نوعی موزه با پرتره ها، مصنوعات و نمایشگاه های موضوعی تبدیل شود.

او همچنین معتقد است که به یکی از اهداف اصلی خود برای کمک به “ابهام زدایی” از نقش دست یافته است و به یوکانرها کمک می کند تا ببینند و بفهمند که کمیسر چه می کند. برنارد یک برخورد اخیر را در حالی که برای قدم زدن با سگش در وایت‌هورس بیرون می‌رفت توصیف کرد و شنید که یک کودک خردسال نام او را از آن طرف خیابان فریاد زد.

برنارد به یاد می آورد: «مثل این بود که «دیروز در دفتر شما بودیم!»

بنابراین من فکر می کنم اگر یک کودک پنج ساله نام من را بداند و کمیسر را بشناسد، من کارم را انجام داده ام.