تقریباً چهار هفته از زمانی که دانستان کمپبل، عضو 76 ساله گروه Musqueam، رسماً از اولین ملت خود خواست تا به او کمک کنند تا مسکن ایمن را تامین کند، می گذرد.

کمپبل حدود یک سال پیش به گروه روی آورد، زمانی که خانه اجاره‌ای او در سانست، محله جنوبی ونکوور، فروخته شد و او مجبور به نقل مکان شد.

او امیدوار بود که گروه به طور موقت او را در یک تریلر یا هتل قرار دهند، اما آنها این کار را نکردند. بنابراین در نوامبر 2022، او مجبور شد به خانه قدیمی خود بازگردد – که فکر می کرد تا آن زمان محکوم شده بود. این امر همچنین او را مجبور کرد که به عنوان هم اتاقی با مستاجر خود نقل مکان کند.

هفته گذشته، CBC با کمپبل در خانه اش در Musqueam – در جنوب غربی ونکوور، در نزدیکی رودخانه فریزر – ملاقات کرد تا قسمت هایی از سقف فرو ریخته، هجوم کپک، تیرهای در معرض دید و نشتی های مختلف را پیدا کند.

کمپبل در حالی که اشک می ریخت در اتاق خواب موقتش، زمانی که دفتر کارش بود، گفت: «این که کسی می تواند این کار را با یک مرد مسن تر انجام دهد، من را ناراحت می کند.

این وضعیت به مشکل بزرگتر شرایط مسکن در ذخایر در کانادا اشاره می کند، و چیزی که کمپبل آن را عدم اقدام برای رسیدگی به شرایط بد می داند.

کمپبل می گوید مردی که او را در اخبار دیده بود برای او یک دستگاه تصفیه هوا فرستاد تا به او کمک کند تا با کپک مقابله کند و او روزهایش را در ساحل یا در ماشینش می گذراند.

او می‌گوید: «من گاهی ساعت سه صبح از خواب بیدار می‌شوم و قبل از اینکه چشمانم را باز کنم، فکر می‌کنم خدایا این کابوس تکراری را دیدم.

“سپس چشمانم را باز می کنم و می گویم اوه نه، من دارم این زندگی را می کنم.”

اولین ملل که به طور کلی مسئول مسکن هستند: ISC

کمپبل در سال 1981 به ساخت خانه کمک کرد و بچه هایش را در آنجا بزرگ کرد، قبل از اینکه در سال 1992 برای کار در کلونا، در حدود 390 کیلومتری شمال شرقی ونکوور، و اجاره خانه به اعضای غیرمسکوآم به خانه رفت.

اما حدود سه سال پیش متوجه شد که خانه و حیاط آن به شدت آسیب دیده است. آخرین مستاجر در فوریه امسال نقل مکان کرد.

کمپبل این هفته در طی تماس تلفنی با CBC گفت: “از گروه خواستم به من کمک کنند اما آنها گفتند که من مسئول خانه هستم.”

اگرچه کمپبل دارای گواهی مالکیت (CP) در خانه است، اما مسئولیت این ملک همچنان بر عهده گروه است زیرا در زمین ذخیره شده است. این بدان معناست که کمپبل مالک ملک است، اما نه زمین.

کمپبل می گوید که گروه حدود یک ماه پیش یک پیمانکار خصوصی را استخدام کرد و افسران بهداشت محیطی در سازمان بهداشت ملل اول (FNHA) خانه را دو هفته پیش بازرسی کردند.

به او گفته شد که گزارش های آنها نشان می دهد که این خانه محکوم نیست.

FNHA به CBC گفت که بازرسی های مسکن را انجام می دهد و گاهی یک خانه را مناسب برای سکونت ارزیابی می کند، اما در مورد این مورد خاص اظهار نظر نمی کند.

خدمات بومی کانادا (ISC) در ایمیلی به CBC گفت: “شنیدن در مورد شرایط مسکن جایی که این سالمند زندگی می کند، مایوس کننده است.”

طبق گفته اداره دولتی، گروه عموماً مسئول مدیریت مسکن در انبار است و اتاوا “برای حمایت از راه حل های مسکن ذخیره شده به First Nations کمک مالی می کند.”

ISC گفت که طی چهار سال گذشته، 1.4 میلیون دلار بودجه برای پروژه های مسکن به گروه Musqueam Band که تقریباً 700 عضو آن ذخیره می شوند، ارائه کرده است.

سازمان ملل، مردم بومی را «مستضعف ترین» در مسکن می داند

با این حال، گزارش‌ها نشان می‌دهند که بودجه دولت فدرال برای مسکن ذخیره شده کافی نبوده است.

در سال 2019، سازمان ملل گزارش داد که جوامع بومی از نظر شرایط مسکن عقب هستند و جوامع آنها از نظر دسترسی به زیرساخت‌ها در آسیب‌پذیرترین افراد قرار دارند.

این گزارش نشان داد که بیش از 25 درصد از کسانی که در ذخایر ساکن هستند در شرایط شلوغ زندگی می کنند و «بیش از 10000 خانه ذخیره شده در کانادا بدون لوله کشی داخلی هستند و 25 درصد از ذخایر در کانادا دارای سیستم های آب یا فاضلاب نامرغوب هستند. “

در سال 2021، ISC نیاز فوری به 21000 خانه جدید در First Nations را برآورد کرد که 50000 خانه دیگر نیاز به تعمیر اساسی دارند.

در همان سال، مجمع ملل اول (AFN) طبق استراتژی ملی مسکن ملل اول، تعداد 130000 واحد مسکونی را بین سال‌های 2010 تا 2031 پیش‌بینی کرد.

ISC به CBC گفت که مقامات آنها با گروه Musqueam در تماس هستند “برای شناسایی و ارائه پشتیبانی که ممکن است برای اطمینان از رفاه اعضای جامعه مورد نیاز باشد”، اما مشخص نکرد که آیا این حمایت برای کمپبل است یا خیر.

ISC همچنین اعلام کرد که از ارائه درخواست نوسازی مسکن پشتیبانی می کند، اما تا 4 می دریافت نکرده است.

رئیس می گوید، مشکل حل شد، اما تاریخ انتقال نامعلوم است

وین اسپارو، رئیس گروه موسیقی Musqueam، از جمله برای اظهارنظر در مورد بازرسی از خانه کمپبل، با سی‌بی‌سی صحبت نکرد.

این علیرغم سه تماس تلفنی – برخی بیش از یک ساعت – و پیام‌های متنی متعدد بود که اسپارو به نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی اشاره کرد و گفت که این اطلاعات یک نگرانی جامعه است، نه رسانه‌ای.

اما اسپارو در متنی در روز چهارشنبه به CBC گفت که این موضوع حل شده است و گروه در حال مشورت با کمپبل است.

کمپبل – یک بازمانده از مدرسه مسکونی که به مدت 12 سال در مدرسه مسکونی سنت پل هندی در سیچلت در ساحل سان شاین، در حدود 67 کیلومتری شمال غربی ونکوور درس می خواند – یادداشت می کند که روز دوشنبه با اعضای گروه ملاقات کرد، اما وقتی به او گفتند که این کار را انجام خواهد داد، ناراحت شد. به دلیل جنجال‌های اخیر، با اد جان، مدیر اجرایی موقت گروه که به تازگی منصوب شده است ملاقات کنید.

در نتیجه جلسه بدون جان پیش رفت.

چند روز بعد، در روز پنج‌شنبه، کمپبل می‌گوید که مددکار اجتماعی گروه دو گزینه برای خانه‌ای بدون رزرو به او ارائه کرده و از او خواسته است، اما جدول زمانی برای زمان نقل مکان ارائه نکرده است.

CBC چندین بار با گروه Musqueam برای اظهار نظر تماس گرفته است، از جمله ارسال ایمیل به چندین عضو و نماینده ارتباطات آنها، اما از طریق انتشار پاسخی دریافت نکرد.

“من هرگز ندیده ام که با یک پیر اینگونه رفتار شود”

گیل اسپارو، یکی از بزرگان و رئیس گروه موسیقی مسکوام از سال 1997 تا 1999، می‌گوید دیدن این‌که با یک بزرگ‌تر چنین رفتار می‌شود ناراحت‌کننده است.

“چه زمانی [the band] این فلسفه وجود دارد که ما از بزرگان خود مراقبت می کنیم، آنها مهم هستند، ما برای آنها ارزش قائل هستیم، آنها حافظان دانش ما هستند … این روش فرهنگی و سنتی ما است.” گنجشک.

ISC می گوید آنها می توانند برای کسانی که با نیازهای اضطراری غیرمنتظره مواجه می شوند کمک مالی ارائه کنند و یک برنامه کمک به درآمد برای هزینه هایی مانند آب و برق، نگهداری و پرداخت وام وجود دارد.

با این حال، مشخص نیست که آیا شورای فعلی گروه برای کمک مالی اضطراری برای کمپبل درخواست داده است یا خیر.

گیل اسپارو می‌گوید: «تا به حال ندیده‌ام که با پیرمردی این‌طور رفتار شود، هرگز کسی را در زندگی‌ام در مسکویم ندیده‌ام که در این شرایط زندگی کند.

او افزود که گروه با سودهایی که می تواند به جامعه بازگردانده شود، در زمین های مترو ونکوور سرمایه گذاری کرده است.

طبق وب سایت گروه، این گروه زمین هایی را با کشورهای اسکوامیش و تسلیل-واتوت توسعه داده است، و “شرکت توسعه سه کشور بر زمین های قابل توسعه برتر در سراسر مترو ونکوور، به ارزش بیش از 1 میلیارد دلار، نظارت می کند.”

این وب‌سایت همچنین می‌گوید که بازوی اقتصادی گروه، Musqueam Capital Corporation (MCC)، یک پروژه توسعه به نام دهکده leləm̓، یک توسعه چند خانواده با کاربری ترکیبی، دارد و پنج دارایی از جمله باشگاه گلف دانشگاه و مارینا Milltown در ریچموند را مدیریت می‌کند. جنوب ونکوور

او گفت: «با وضعیتی که در حال حاضر در آن هستیم، می‌توانیم با منابع مالی که داریم یک صندوق اضطراری بسازیم.

اسپارو افزود: “ما در اینجا یک فلسفه داریم – یک قلب، یک ذهن، یک روح، ما از هر زن، مرد و کودکی در اینجا در Musqueam مراقبت می کنیم.”

“[The band leaders] آن را از دست داده اند.”