این زن روز 9 اکتبر روزه خود را آغاز کرد پس از آنکه آژانس رفاه کودکان از دیدار وی با نوه های بزرگش در آخر هفته شکرگذاری منصرف شد. وی گفت که ملاقات وی هنوز ترمیم نشده است.

CBC News از نام این زن برای پیروی از مقررات استانی که شناسایی عمومی کودکان در سیستم رفاه کودکان را ممنوع می کند استفاده نمی کند.

این زن معتقد است که درگیری با آژانس ناشی از اختلافات بین آنیشیناآبه و روش های غیربومی فرزندپروری است ، و او به زندگی خود ادامه خواهد داد جز آب گوشت ماهی ، آب گوشت گاو ، آبگوشت سوپ نخود و آب که با الکترولیت تزریق می شود تا زمانی که جامعه او وی افزود: رهبری در دستیابی به اقتدار نسبت به رفاه فرزند خود پیشرفت می کند.

وی روز چهارشنبه به سی بی سی گفت: “من احساس خوبی می کنم ، با توجه به اینکه چیزی نخورده ام ، اما روحیه ام بسیار خوب است.” “من احساس می کنم روی کاری که انجام می دهم متمرکز شده ام.”

3 دلیل اعتصاب غذا

این زن توضیح داد که اعتصاب غذا سه دلیل دارد. نخست ، او به انکار ملاقات با نوه های بزرگ خود اعتراض دارد. ثانیاً ، او معتقد است که زمان آن رسیده است که جوامع بومی کنترل آژانس های رفاه کودکان خود را بر عهده بگیرند و نفوذ غیر بومی دولت استان را از بین ببرند. سوم ، وی در یادآوری افراد بومی که در سیستم رفاه کودکان کشته شده اند و همبستگی با کسانی که از آن جان سالم به در برده اند و در حال حاضر در آن زندگی می کنند ، اعتصاب آور است.

وی گفت: “هر روز كه این كار را انجام می دهم ، هر روز بیشتر در مورد احساس واقعی مردم ما در مورد آژانس های ما كه دارای نام خدمات Anishinaabe هستند اما تحت قانون رفاه كودكان 1965 فعالیت می كنند ، خواهم فهمید.”

به نظر می رسد تصویب لایحه C-92 توسط دولت فدرال در ژوئن سال 2019 زمینه را برای اولین ملت ها فراهم می کند تا با تأیید اختیارات قانونی خود بر خدمات کودک و خانواده ، بر سیستم رفاه کودک خود کنترل کنند – هرچند گزارش موسسه Yellowhead نگرانی هایی را ایجاد کرده است در مورد محدودیت های احتمالی آن اختیار.

وی گفت: این زن می خواهد رهبری جامعه طبق قانون جدید از حقوق خود استفاده کند – کاری که گاردنر گفت با حل و فصل آن انجام می دهد.

پشتیبانی از شورای روسای مشکگوکوک

“این به ما حقوق و صلاحیت فرزندانمان ، از جمله را می دهد [for] این زن گفت: “رهبری برای ایجاد قوانینی كه در فرهنگ ، اعتقادات و ارزشهای ما استوار باشد ، استانداردها و رهنمودهای ملی خود را ایجاد كرده و كنترل و تصمیم گیری را به مردم ما بازگرداند.”

“آنچه می خواهم ببینم اولویت دادن به مراقبتهای پیشگیرانه ، تغییر … از مدل دلهره استانی به مدل پیشگیری از جامعه و اولویت دادن به خدمات ارتقا care مراقبتهای پیشگیرانه برای حمایت از خانواده ها است.”

وی گفت ، گاردنر ، كه از ابتكار این زن حمایت كرده است ، مطمئن نیست كه قبل از پایان روزه داری ، دقیقاً چقدر پیشرفت می خواهد در جهت آن چشم انداز ببیند.

وی گفت: “این مدت طولانی طول خواهد کشید ، اما به همین دلیل ما بسیار نگران اعتصاب غذا هستیم.” “شما می دانید که این اتفاق طی یک یا دو ماه اتفاق نمی افتد. ممکن است سالها طول بکشد تا قانون مراقبت از کودکان خود را تدوین کنیم.”

شورای ر Mسای مشكگوگوك قطعنامه ای در حمایت از اقدامات این زن در 20 نوامبر صادر كرد.

معاون بزرگ رئیس جمهور ربکا جمعه در یک خبرنامه با اعلام این قطعنامه نوشت: “اولین ملل با سیاست ها و سیستم های نسل کشی روبرو شده اند که سیستم های خانواده ما را از بین برده است.” “ما با بیش از صد سال مدارس مسکونی روبرو بودیم که فرزندان ما مجبور شدند در مدارس دور از جوامع خود در مدارس ناخوشایند به مدرسه بروند. وقتی بچه های ما را بردند و آنها را برای فرزندخواندگی بردند ، این جایگزین اسکوپ دهه شصت شد. اکنون سیستم رفاه کودک فرزندان ما را می گیرد و آنها را تحت مراقبت های کودکان از خانواده ها و جوامع ما دور می کند
زمان تغییر. ”