ریچارد پلیسیه لوش ، از اولین ملت جزیره لنوکس ، حدود 14 سال است که در فوتبال جزیره و ترویج دو و میدانی بومی فعالیت دارد.
اکنون او به دلیل تلاش های خود توسط محافل ورزشی بومی شناخته شده است. Pellissier-Lush برنده جایزه ملی مربیگری بومی سال 2020 است.
این جایزه به کسی اعطا می شود که سهم برجسته ای در ورزش بومی در کانادا دارد. هر ساله به دو مربی بومی اعطا می شود – یک مرد و یک زن.
پلیسیر-لوش گفت: “من به سختی تعارف می کنم و جوایز و چیزهایی دریافت می کنم ، بنابراین این برای من بسیار سورئال است. احساس می کنم مربیان بومی بیشتری در سراسر کانادا وجود دارند که از شایستگی و شایستگی بیشتری برخوردار هستند.”
“من از شناخت و نامزدی که دریافت کردم بسیار افتخار می کنم. و این نشان دهنده میزان کار شما در طول سالها است که مردم میزان اشتیاق و اخلاق کاری شما و فرزندان را مشاهده می کنند از ارسال همان پیام. “
پلیسیه لوش با دبیرستان سرهنگ گری ، دانشگاه مانیتوبا و هولکان کالج هلند فوتبال بازی کرد – او همچنین بخشی از یک پروژه آزمایشی مربیگری بومی در کالج است.
مربیگری برای Pellissier Lush همه چیز در فوتبال نیست.
وی گفت: “این مسئله واقعاً ایجاد رهبران جامعه و بزرگسالان موفق است.”
‘مربیان جوان’
Pellissier-Lush یک تیم فوتبال پرچم در Abegweit First Nation ایجاد کرد.
وی گفت: “ما با سه یا چهار بچه که علاقه زیادی به فوتبال داشتند شروع کردیم.”
“ما تقریباً سه تیم کامل از تیم های فوتبال پرچم موفق داریم. و در این سال گذشته بسیار موفق بودیم و اولین مدال برنز خود را در یکی از این بخشها به دست آوردیم.”
Pellissier-Lush همچنین مربی تیم فوتبال زیر 12 سال تیم فوتبال Cornwall Timberwolves است – و جوانان بومی در این مسابقات شرکت می کنند.
“اکنون ما یک سری از بچه ها داریم که از Scotchfort First Nation به Cornwall سفر می کنند تا برای تیم فوتبال تکل بازی کنند. بنابراین ما آنها را به مربیان جوان و الگوهای جوان تبدیل کرده ایم.”
پسرش اوون پلیسیه لوش یکی از بچه های بومی است که در تیمبرولوز بازی می کند. وی گفت که از افتخار پدرش به این جایزه افتخار می کند.
وی گفت: “من برای او احساس هیجان کردم.” “من یاد گرفته ام که چگونه می توانم در زمین یک رهبر باشم و چگونه به هم تیمی هایم کمک کنم که بهترین باشند.”
بازیکنان دیگر می گویند Pellissier-Lush به آنها کمک کرد تا مهارت های زندگی خود را در داخل و خارج از زمین فوتبال توسعه دهند.
ایتان دانکن ، دونده و ایمنی تیمی که پنجشنبه شب از ناحیه مصدومیت مصدوم شد ، گفت: “او به نوعی به من کمک کرد تا عزت نفس خود را ایجاد کنم و این دلیل من است که فوتبال را ادامه می دهم.”
“من قبلا از صحبت کردن با مردم می ترسیدم و اکنون عضوی از جامعه فوتبال هستم که عزت نفس بیشتری برای گفتگو با همه دارم.”
وی گفت مربیگری توسط یک برنده جایزه بسیار خوب است.
کاریسا زتل دوازده ساله سال گذشته از نوا اسکوشیا به این جزیره نقل مکان کرد و اکنون چندین موقعیت با تیمبرولوز بازی می کند.
وی گفت: “من همیشه به فوتبال علاقه مند بوده ام اما هرگز جرأت حضور در تیم فوتبال را نداشته ام.”
زتل گفت مربی اش به او گفته است “هرگز تسلیم نشو و همیشه بهترین تلاش خود را انجام دهی” ، و او سعی کرد این موارد را در زندگی روزمره – نه فقط در ورزش – به کار گیرد.
وی گفت: “من اعتماد به نفس بسیار بیشتری نسبت به خودم داشته ام.”
دریافت کنندگان جایزه ملی مربیگری بومی 2020 نیز 1500 دلار بورس برای حمایت از پیشرفت حرفه ای در مربیگری دریافت می کنند. ورونیکا مک دونالد از مناطق شمال غربی نیز برنده این جایزه شد.