جولی بیور این روزها تمام عکس ها و ویدیوهایی که از پدرش دارد را با نگاهی جدید می بیند.

تازه از اولین اردوی آموزشی که توسط ابتکار جدید آموزش روزنامه نگاری شمالی برگزار شده است، به دنیایی از امکانات برای تمام داستان هایی که می خواست بگوید می نگرد، اما تا کنون نمی دانسته است که چگونه.

او گفت: “چشم های من به شدت باز شده است.”

بیور، که اهل فورت اسمیت، NWT است، گفت که او واقعاً از آن دسته افرادی نبوده است که به برنامه های خبری متصل می شود. با این حال، در طول چهار هفته‌ای که در موسسه آموزشی حضور داشت، مکالمه‌ای با لویی گوس، بزرگ‌تر و مدیر سابق CBC اینوویالویت، با او درگیر شد.

او گفت: “او در واقع گفت که روزنامه نگاری داستان سرایی است. و من واقعاً با آن طنین انداز شدم.” ما در مورد این موضوع هستیم. ما در مورد به اشتراک گذاشتن داستان‌ها هستیم، و فکر می‌کنم چارچوب‌بندی مجدد این موضوع واقعاً برای من تفاوت ایجاد کرده است.»

ابتکار آموزش روزنامه نگاری شمال، که با بودجه Google News Initiative و حمایت روزنامه نگاران برای حقوق بشر ایجاد شد، به طور رسمی در فوریه راه اندازی شد. از 27 مارس تا 21 آوریل، 9 دانشجو در اینوویک گرد هم آمدند تا ترکیبی از تئوری روزنامه نگاری و مهارت های عملی را از مربیان Laurie Sarkadi و Dëneze Nakehk’o بیاموزند.

مونیکا دیلون گفت: “آنها به ریزه ریز رسیدند.” دیلون، که اهل اینویک است، گفت که هنوز در حال جذب و تأمل در مورد همه چیزهایی است که آموخته است.

یکی از چیزهایی که او را جذب کرد، ملاقات با خوانیتا تیلور از CBC North بود که اخیراً در جوایز اسکرین کانادا به عنوان بهترین گزارشگر ملی انتخاب شد.

او گفت: “فکر می‌کردم که واقعاً عالی بود. داشتن چنین نمایشی از اینویت بودن او… خیلی احساس خوبی داشتم که خودم را در تلویزیون دیدم و به من بازتاب پیدا کرد.” “[It] باعث شد احساس کنم واقعاً می توانم این کار را انجام دهم، زیرا نمایندگی مهم است.”

تغییر چهره روزنامه نگاری

بازنمایی مردم بومی در رسانه ها یکی از موضوعاتی است که کا ناکهکو که اهل یلونایف است نیز به آن اشاره کرده است.

او گفت که گذراندن این برنامه با سایر دانش آموزان بومی باعث شد که به عنوان یک بومی شمالی احساس غرور کند.

او گفت: «همیشه واقعاً متوجه شده‌ام که افراد بومی زیادی وجود ندارند که بتوانند روی آنتن بروند و در مورد برخی از چیزهایی که در شمال اتفاق می‌افتد صحبت کنند.

تغییر آن به خبرنگارانی کمک می کند که فرهنگ، سرزمین و شیوه های جوامع بومی را درک کنند – و به نوبه خود، به آنها اجازه می دهد داستان های عمیق تری بگویند.

این نیز یکی از اهدافی است که توسط کسانی که برنامه را در زمان راه اندازی اولیه ساخته اند ذکر کرده اند.

دانش آموزان اکنون در حال کار بر روی یک پروژه نهایی هستند. برای Nakehk’o، این یک پروژه ویدیویی در مورد دانش آموزانی است که در حال یادگیری آموزش بازی های بومی به نسل های جوان در جوامع مختلف هستند.

دیلون گفت که قرار است روی پادکستی به نام A Minute With Monica کار کند تا زنان بومی در تجارت را مورد توجه قرار دهد. این پروژه ای است که او در گذشته روی آن کار کرده است، اما هرگز از آن راضی نبوده است.

او گفت: “این در حول محور توانمندسازی، شفا و عشق به خود پرورش می یابد.”

در مورد بیور، پروژه نهایی او به تأثیر تغییرات فناوری برای افرادی که زمان خود را در زمین می گذرانند، می پردازد – به ویژه، اینکه آیا دسترسی گسترده به اینترنت باعث منسوخ شدن برخی از دستگاه های اضطراری پرکاربرد مانند inReach می شود یا خیر.

او گفت: “من از همه این ابزارهایی که به دست می‌آورم تا بتوانم تحقیق کنم شگفت‌زده هستم… و می‌دانید، برای شمال مهم است.”

در آینده، بیور گفت که می خواهد با تمام آن عکس ها و فیلم های پدرش کاری انجام دهد. او همچنین می‌خواهد این مهارت‌ها را به شغل پاره وقت خود بیاورد تا داستان‌های بومی در چندین جامعه مستند به فایل صوتی، عکس و – در نهایت – کتاب‌های مرجع داشته باشد.