یک زن ملت اول کارکراس/تاگیش که نزدیک به هفت سال در سیستم حقوقی ترکیه گیر افتاده بود، سرانجام به خانه یوکان بازگشت.

چارمن اسمیت پنجشنبه شب وارد فرودگاه وایت هورس شد، جایی که 22 نفر از اعضای خانواده و دوستانش منتظر او بودند.

او گفت: “من خوشحال، خسته، خسته، احساساتی هستم – خوب هستم.”

این یک دیدار آرام و احساسی بود، با اشک، آغوش و عکس های دسته جمعی.

لزلی کاولی یکی از افرادی بود که از اسمیت به خانه استقبال کرد.

کاولی گفت: “دور بودن از وطن، اولین ملت شما، برای اینکه مردم به شما سلام کنند و شروعی دوباره برای او داشته باشم، برای من مهم بود.”

او گفت که این یک “هدیه” بود که بالاخره دوستش را بازگرداند.

او گفت: “او آموزش هایی را گذرانده است که هیچ یک از ما نمی توانیم آن را تصور کنیم، خوب و بد – و اینکه بتوانیم در زمان نیاز در کنار او باشیم، فکر می کنم این از اهمیت بالایی برخوردار است.”

اسمیت گفت که در طول سفر خود ویدئوهای کوتاهی گرفته است – از استانبول تا آلمان تا ونکوور تا یوکان.

او گفت: “پرواز بر فراز قلمرو، هیچ کلمه ای برای توصیف واقعی آن وجود ندارد.”

اکنون تمرکز او بر شفا خواهد بود.

“من باید بتوانم از این وضعیت بهبود پیدا کنم… این یک بهبود عاطفی است، سفری احساسی که در آینده در آن خواهم بود.”

اولین ملت “از بازگشت او به خانه هیجان زده است”

بر اساس گزارش کنگره بومیان، اسمیت در نوامبر 2016 پس از اینکه خات، یک داروی محرک، در چمدانش در فرودگاه آتاتورک استانبول در حالی که از آفریقا به کانادا برمی گشت، پیدا شد، به 9 سال و دو ماه زندان محکوم شد.

این کنگره که از منافع افراد بومی خارج از رزرو و غیرمجاز حمایت می کند و اسمیت می گویند که مواد مخدر بدون اطلاع او در کیسه های او کاشته شده است.

گزارش های APTN اسمیت قبل از اینکه در سال 2020، زمانی که مقامات ترکیه ده‌ها هزار زندانی را در پاسخ به همه‌گیری کووید-19 آزاد کردند، به مدت چند سال در زندان بود.

قبل از شروع سفر به خانه، اسمیت عصر چهارشنبه از فرودگاه استانبول با CBC صحبت کرد.

او گفت که دو ماه پس از زندانی شدن به او مدارک ارائه شده است و گفته شده است که در سال 2022 یک سال مشروط را سپری می کند و محکومیتش در پایان مارس 2023 کامل می شود.

او افزود که ترک دوستانی که در ترکیه پیدا کرده بود کار سختی بود.

او گفت: “من در طول این سفر با افراد زیادی در اینجا ملاقات کردم … (که) به من چسبیدند، به من در انجام همه چیز کمک کردند.”

با این حال، اسمیت همچنین گفت که مشتاق بازگشت به یوکان است.

“من مشتاقانه منتظر هستم که بالاخره دوباره با خانواده ام و افرادی که می شناسم باشم، بتوانم بیرون بروم و کارهایی را انجام دهم که زمانی می توانستم انجام دهم … مانند بیرون رفتن برای شکار، کمپینگ و ماهیگیری با پدرم و نگه داشتن آنها. دخترم به من نزدیک است.”

او اضافه کرد که “چیزی شماره یک” برای او این بود که در نهایت با نوه اش که در ترکیه به دنیا آمده بود ملاقات کند.

او گفت: “این اولین باری است که با او رو در رو ملاقات می کنم و من مشتاقانه منتظر آن روز هستم و فقط صدای خنده او را می شنوم و نه در تماس ویدیویی.”

استیسی رابینسون-براون، مدیر سلامت و تندرستی کارکراس/ تاگیش اولین کشور گفت که این خبر “نوعی سورئال” به نظر می رسد.

رابینسون-براون گفت که دپارتمان او پس از مصاحبه ای با APTN که مشکلات مالی و بهداشتی او در ترکیه از جمله زندگی با صرع را تشریح می کرد، درگیر پرونده اسمیت شد.

Carcross/Tagish First Nation، همراه با کنگره مردم بومی و مرکز دوستی Skookum Jim در Whitehorse، پس از پایان یافتن کمک های دولت کانادا، حمایت مالی از اسمیت ارائه کردند و همچنین از بازگشت او به کانادا حمایت کردند.

می‌دانید، من فقط می‌خواهم از طرف همه سلامت و تندرستی و کارکراس/تاگیش اولین ملت صحبت کنم، (ما) واقعاً هیجان‌زده هستیم که او را به خانه در قلمرو سنتی‌اش با خانواده و دوستانی که دوستش دارند برمی‌گردانیم. رابینسون-براون گفت بسیار زیاد.

CAP می گوید عدم حمایت دولت فدرال

معاون ملی کنگره بومیان (CAP) کیم بودین به سی‌بی‌سی نیوز گفت که در حالی که خوشحال است اسمیت بالاخره آزاد شد – تقریباً هر هفته با او چک می‌کرد – او فکر می‌کرد که دولت کانادا باید کارهای بیشتری انجام می‌داد.

او گفت: «واقعاً امیدوار بودم که او را خیلی زودتر به خانه برگردانیم.

“دولت فدرال، کانادا، صادقانه می توانم بگویم که شما کار چندان خوبی با او انجام ندادید.”

بودین گفت که کنگره بارها پرونده اسمیت را با مقامات فدرال مطرح کرد و با اشاره به مایکل کوریگ و مایکل اسپاور، دو کانادایی دیگر که به دلیل بازداشت در چین در چین بازداشت شدند، سیاستمدارانی که دائماً از “دو مایکل” حمایت می کردند، در مقابل عدم توجه به وضعیت او قرار گرفت. سه سال.

برندان هانلی، نماینده یوکان، گفت که از اینکه اسمیت به خانه برگشته است، خیالش راحت شده است.

او گفت که زمانی درگیر وضعیت اسمیت شد که دفتر او در نامه ای به ملانی جولی، وزیر امور خارجه ارسال شد.

هانلی گفت که او همچنین نامه خود را به وزیر نوشت و درخواست به روز رسانی کرد، اما هرگز پاسخی دریافت نکرد.

او همچنین با مقایسه وضعیت اسمیت با وضعیت «دو مایکل» مخالف بود.

او گفت: «فکر نمی‌کنم بتوانید صراحتاً یک مورد را با دیگری مقایسه کنید. تفاوت های ظریف زیادی وجود دارد.

وی افزود که “جعبه ابزار به عنوان نماینده مجلس محدود است” و هدف از درخواست به روز رسانی از وزیر این بود که “پرونده را در راس انبوه نگه داشتن”.

قبل از اینکه به خانه پرواز کند، اسمیت به CBC گفت که علاوه بر دیدن خانواده و دوستانش، مشتاق بازگشت به زمین است، و به عنوان یک شهروند ملت اول کارکراس/تاگیش، مکان های “شماره یک” که او خانه می داند، کارکراس هستند. دریاچه تاگیش و اسکوانگا

با این حال، او نمی خواست بگوید دقیقاً کجا می رود.

او گفت: “آن را که من مخفی نگه می دارم، به کسی اجازه نمی دهم که بداند.”

“من از شبکه خارج می شوم – خارج از شبکه، به خانه برمی گردم.”