برای اولین بار در 20 سال گذشته، رابرت پیواس توانست به مدت دو ماه در ناتوشیش به خانه بازگردد در حالی که هنوز دیالیز می شد.
دختر پیواس گفت که خوشحالی او را دیده است که با فرزندان و نوه هایش به خانه بازگشته است.
بورلی نونا، دخترش گفت: «زندگی بسیار تغییر کرد و او بسیار شادتر بود. فکر می‌کنم بسیار شگفت‌انگیز بود و از افرادی که امروز در اطراف ما هستند، بسیار سپاسگزارم که این اتفاق را رقم زدند.»
Piwas اولین کسی بود که برنامه دیالیز در خانه ایجاد شده توسط Labrador-Grenfell Health، Mushua Innu First Nation، Sheshatshiu Innu First Nation، باشگاه بین المللی روتاری و انجمن بین المللی Grenfell را امتحان کرد.
این گروه‌ها از سال 2015 برای تهیه دستگاه‌ها و صندلی‌های دیالیز در ناتواشیش و ششاتشیو با هم کار می‌کردند. دستگاه‌های رومیزی کوچک به این معنی است که بیماران و مراقبان تعیین‌شده آنها می‌توانند درمان را در مکان‌های دوردست ادامه دهند. این برنامه توسط منطقه لابرادور-گرنفل در نیوفاندلند و خدمات بهداشتی لابرادور تسهیل می شود.
نونا گفت که پدرش مدت‌هاست که مشکلات سلامتی دارد و حدود 20 سال است که در خانه ناتوشیش نبوده است. دو ماه در خانه طولانی ترین دوره متوالی در یک زمان طولانی بود.
اگر مشکلی پیش بیاید، ماشین‌های پشتیبان در هر دو واحد در ناتواشیش و ششاتشیو وجود دارد که مراقب می‌تواند فوراً فرد را تغییر دهد و در صورت نیاز، مراقبان خط خدمات می‌توانند با آنها تماس بگیرند.
مری پیا-بنوئن، مدیر بهداشت مرکز بهداشت مانی آشینی در ششاتشیو، گفت: “این یک نقطه عطف بسیار بسیار مهم برای جامعه من است.”
پیا-بنوئن گفت که اولین فردی که دیالیز می‌شد باید به سنت جان نقل مکان می‌کرد، زیرا هیچ گزینه درمانی در لابرادور وجود نداشت.
پیا-بنوئن گفت: “این غم انگیزترین لحظه بود که او با خانواده اش تماس می گرفت و می خواست به خانه برگردد، اما اصلاً نتوانست به خانه برسد و در نهایت در سنت جان درگذشت.” به همین دلیل است که من واقعاً خوشحالم که این موضوع برای مردم ما به واقعیت می پیوندد.
یوجین هارت، رئیس Sheshatshiu گفت که این به مردم “کمی نور بیشتری در تونل” می دهد.
“من فقط امیدوارم [it will give] خانواده‌ها امید زیادی دارند.»
هارت گفت که برای اولین بار که به عنوان رئیس انتخاب شد برای او مهم بود که این موضوع را در ذخیره خود ببیند. جوانترین بیمار دیالیزی در ششاتشیو 18 ساله است و هارت گفت که دسترسی به مراقبت در خانه برای همه سنین مهم است.
باشگاه روتاری بین المللی و انجمن بین المللی گرنفل بیش از 200000 دلار به این برنامه اهدا کردند.
آن موراکامی از ایالت واشنگتن به افتتاحیه آمد زیرا باشگاه او شریک بین المللی است.
موراکامی گفت: “ما برای همه اعضای باشگاه، سلام های گرم و بهترین ها را در موفقیت این پروژه برای چندین سال دیگر به ارمغان می آوریم.” ما بسیار مفتخریم که با این ارتباط همراه هستیم.»
کسانی که از این واحدها استفاده خواهند کرد، در خلیج دره هپی-غاز آموزش خواهند دید.
از CBC نیوفاندلند و لابرادور بیشتر بخوانید
