برخی از بیمارانی که از مرکز بهداشتی گذرا در Inuvik، NWT استفاده کرده‌اند، می‌گویند که سال‌ها با مسکن‌های پایین‌تر سروکار دارند.

Laverna Klengenberg از Ulukhaktok، NWT، گفت: “تفاوت بسیار زیادی بین خانه های شبانه روزی در Yellowknife و Edmonton در مقایسه با Inuvik، از نظر کیفیت خدماتی که ارائه می دهند و … کیفیت غذایی که ارائه می شود وجود دارد.”

مرکز بهداشتی گذرا در اینویک طبقه دوم بیمارستان منطقه ای اینویک را اشغال می کند و به عنوان یک خانه شبانه روزی در جامعه عمل می کند. برای بیماران در دلتای بوفور، اقامت در آنجا اغلب تنها گزینه در صورت نیاز به مراقبت پزشکی است.

کلنگنبرگ می گوید یکی از بزرگترین مشکلات در مرکز گذرا مربوط به غذا است. او می گوید که وعده های غذایی در این مرکز تنوع زیادی ندارد و با دقت تهیه نمی شود.

او می‌گوید مسئله دیگر این است که برای افرادی که به دلیل قرارهای پزشکی یا تاخیر در پروازها مجبورند وعده‌های غذایی خود را از دست بدهند، غذا یا تنقلات در دسترس نیست.

او گفت: “آنها به دلایل بهداشتی آنجا هستند. منظورم این است که تهیه غذا و تنقلات برای عصر باید در اولویت باشد، غذای با کیفیت خوب، نه فقط حداقل ها.”

کلنگنبرگ می گوید که بسیاری از مردم به دلیل این مسائل مجبور به خرید غذای خود می شوند.

“بسیاری از افرادی که می روند [to Inuvik] فقط به سختی از عهده آن بر می آیند. اینجا در جامعه ما و زمانی که به هر دلیلی مجبورند به خارج از شهر بروند، به مقداری پول اضافی نیاز دارند… فقط به این دلیل که می دانند باید غذا بخرند.”

کلنگنبرگ همچنین گفت که مسائل دیگری نیز وجود دارد، مانند پتوهای نازکی که در زمستان او را در شب گرم نگه نمی‌دارند و حوله‌ای در اتاق‌ها ارائه نشده است.

“ستاره صفر”

استفانی کودلوک آخرین بار در ژانویه در مرکز بهداشتی گذرا بود. وقتی به فرودگاه رسید، باید حدود یک ساعت منتظر بود تا یک تاکسی بیاید و او را به مرکز برساند.

او می گوید که وقتی اتاقی به او اختصاص داده شد، میوه های کپک زده زیر تختش پیدا کرد و از زمانی که آخرین بیمار رفت، ملحفه ها عوض نشده بود.

اما این جایی نبود که مشکلات به پایان رسید.

کوادلوک می‌گوید که در مرکز بهداشتی گذرا دستگاه آب‌پاشی وجود نداشت، بنابراین او مجبور شد هر زمان که یک لیوان آب می‌خواست خودش با عصا به طبقه پایین به کافه تریا برود.

او گفت که برخورد با این مشکلات در هنگام مجروحیت سخت بود.

او گفت: «احساس می‌کنم خدماتی که در حالت گذرا دریافت می‌کنیم مانند ستاره صفر است.

“من هرگز نمی خواهم آنجا باشم، اما ما چاره ای نداریم… آیا می توانیم فقط کمی تغییر دریافت کنیم لطفا؟”

امید به بهبود

جکی جاکوبسون MLA برای Nunakput است. او می‌گوید مشکلات سفرهای پزشکی تأثیر زیادی بر روی افراد سواری دارد.

او گفت: “همه جوامع از نظر وضعیت غذا و اسکان به هر طریقی تحت تاثیر قرار گرفته اند. همه به آنجا سفر می کنند.”

حدود سه ماه پیش، جاکوبسون هر روز بیش از یک تماس در مورد این مرکز گذرا دریافت می‌کرد، عمدتاً از بیمارانی که شام ​​را در آنجا به دلیل تاخیر در پرواز از دست داده بودند و چیزی برای خوردن پیدا نمی‌کردند.

«بیش از چند بار دارم با The Roost تماس می‌گیرم [restaurant] در اینوویک و سفارش غذا برای مردم.”

“من برای مردم احساس نگرانی می کنم زیرا آنها در حال حاضر تحت استرس زیادی هستند … آنها نباید نگران مکان و غذا باشند.”

او گفت که از زمان دریافت این شکایات، آنها را به وزیر بهداشت منطقه و مقامات بیمارستان اینویک منتقل کرده است.

جاکوبسون گفت که در ماه گذشته هیچ شکایت جدیدی دریافت نکرده است و او بسیار امیدوار است که وضعیت در حال بهبود باشد.

راجر اسراییل، مدیر عامل اداره بهداشت سرزمین های شمال غربی در دلتای بوفورت، گفت که از زمانی که این کار را در فوریه آغاز کرده است، معتقد است که تنقلات در یخچال موجود است و اتاق ها در حال تمیز کردن هستند.

او گفت که به طور مرتب این مرکز موقت را چک می کند و در آینده یا خود یا یکی دیگر از مقامات ارشد سازمان بهداشت به صورت هفتگی آن را بررسی می کند.

او همچنین مردم را تشویق کرد که اگر شکایتی دارند، حضور پیدا کنند.

او گفت: “هدف ما در اینجا این است که اطمینان حاصل کنیم که مردم راحت هستند و ما خدمات خوبی ارائه می دهیم.”