هشدار: این داستان حاوی جزئیات ناراحت کننده است.

در جستجوی گورهای بدون علامت در مدرسه مسکونی سابق بلو کویلز در شرق آلبرتا، 19 مکان یافت شد که حاوی ناهنجاری‌هایی بود که با توطئه‌های تدفین مطابقت داشتند.

این ملک که در حدود 150 کیلومتری شمال شرقی ادمونتون قرار دارد، زمانی یک موسسه تحت مدیریت کاتولیک های رومی بود. این دانشگاه اکنون به عنوان دانشگاه nuhelot’įne thaiyots’į nistameyimâkanak Blue Quills فعالیت می کند که توسط هفت جامعه ملل اول که آن را احاطه کرده اند اداره می شود.

یک تحقیق با استفاده از رادار نفوذی زمین، “بازتاب”هایی را در خاک کشف کرد که نشان دهنده دفن یا گورهای انسانی است. یافته های اولیه این بررسی صبح چهارشنبه در حالی منتشر شد که بزرگان جامعه، حافظان دانش و مقامات دانشگاه برای مراسمی در محوطه دانشگاه گرد هم آمدند.

برتا جانویر مویر، 69 ساله، دانشجوی سابق این مؤسسه، گفت که جستجو برای قبر همسالان سابقش باید ادامه یابد.

مویر روز چهارشنبه گفت که کودکانی که در مدارس مسکونی دفن شده اند باید مورد تکریم و “به خانه بازگرداندن” قرار گیرند.

مویر چهار سال دردناک را به عنوان دانش آموز در Blue Quills گذراند و گفت که به او آموخته اند که برای میراث و زبان خود احساس شرم کند.

او دِن را روان صحبت می‌کند، اما می‌گوید که به دلیل شرمندگی که یاد گرفته بود در کلاس‌های Blue Quills حمل کند، هرگز آن را به فرزندانش یاد نداد.

زمانی بود که می ترسید در هال ساختمان بزرگ آجری راه برود، از ترس اینکه درها پشت سرش قفل شوند.

اما روز چهارشنبه، با دلجویی از فرزندان و نوه هایش، گفت که دیگر نمی ترسد و نمی خواهد عصبانی شود.

در عوض، او می خواهد برای خودش مقبولیت پیدا کند و بین همه کانادایی ها تفاهم ایجاد کند.

او گفت: “ما نمی توانیم به تنهایی ادامه دهیم.” کانادا باید با ما پیش برود.

کانادا باید آن را بشنود، بنابراین با ما به عنوان یک انسان رفتار می شود، زیرا ما انسان هستیم.

“مردم مستحق پاسخ هستند”

به دعوت دانشگاه، کیشا سوپرنانت – مدیر مؤسسه دشت و باستان شناسی بومی در دانشگاه آلبرتا – این نظرسنجی را رهبری کرد.

بین 9 و 13 اوت 2022، سوپرنانت و تیمش حدود 1.3 هکتار از زمین های اطراف مدرسه را تحت راهنمایی بزرگان و بازماندگان جستجو کردند.

سوپرنانت گفت برای درک بهتر ویژگی‌های 19 سایت به مطالعه بیشتری نیاز است. او گفت که برای تکمیل یک تجزیه و تحلیل، محققان به اسکن قبرهای شناخته شده در جامعه برای جمع آوری داده های مقایسه نیاز دارند.

سوپرنانت گفت که گام های بعدی توسط بزرگان جامعه، بازماندگان و خانواده های آنها هدایت خواهد شد.

سوپرنانت گفت: «ماهیت کاری که ما با رادارهای نفوذی زمین انجام می‌دهیم، نمی‌تواند تضمینی برای یافتن قبرهای بدون علامت باشد.»

“این در این کار چالش برانگیز است زیرا مردم شایسته پاسخ هستند.”

کار Supernant متکی بر یک آنتن فرستنده است که امواج فرکانس بالا را به داخل زمین می فرستد و در صورت برخورد به هر چیزی که با محیط خاک متفاوت است به گیرنده باز می گردد.

اسکن ها نمی توانند مواد آلی را شناسایی کنند، به این معنی که محققان نمی توانند تعیین کنند که آیا بقایای اسکلتی در زیر قرار دارد یا خیر.

او یافته ها را به عنوان اولین گام در ارائه پاسخ های جامعه در مورد کودکانی که هرگز به خانه بازنگشتند، توصیف می کند.

او در مصاحبه ای در روز چهارشنبه گفت: “ما باید به دنبال مدارک اضافی یا اطلاعات اضافی برای کمک به حمایت از آنچه جوامع و بازماندگان از قبل می دانند بگردیم.”

این دانشگاه به عنوان یک مدرسه مسکونی تحت حمایت فدرال در سال 1931 شروع به کار کرد.

با این حال، مبلغان کاتولیک رومی، این مدرسه را برای اولین بار در سال 1891 در لاک لا بیچه، آلتا تأسیس کردند.

در سال 1898، ساختمان ها به Saddle Lake Cree Nation منتقل شدند و به Blue Quills تغییر نام دادند. سپس مدرسه در سال 1931 به محل سنت پل منتقل شد.

دولت فدرال قصد داشت در سال 1970 مدرسه را تعطیل کند، اما جامعه به مقابله پرداخت و ساختمان را به اولین محل سکونت و مدرسه تحت کنترل مردم اولین ملل در کانادا تبدیل کرد.

گری لمن، اوکیماو یا رئیس بیور لیک کری نشن، گفت که تحقیقات به شهادت کودکانی که از مدارس مسکونی جان سالم به در برده‌اند و یاد و خاطره کسانی که این کار را نکرده‌اند ارج نهاده است.

او گفت که جستجو در Blue Quills باید ادامه یابد تا اطمینان حاصل شود که هیچ قبری “جای مانده نیست.”

قدردانی از این آدم‌های کوچک که برنگشتند، این بچه‌های جوان بسیار مهم است – اذعان به اینکه اینجا بودند و فراموش نشده‌اند.»

لممان که در مراسم روز چهارشنبه شرکت کرد، گفت که امیدوار است با روشن کردن تاریخ وحشتناک مدارس مسکونی، این اتفاق دیگر هرگز تکرار نشود.

او گفت که جستجو برای قبرهای مدارس مسکونی فرصتی برای شفا می دهد و یادآور وظیفه همه کانادایی ها برای حرکت به سمت آشتی است.

او گفت: «مردم غیر بومی این ملت باید به آنچه در حال رخ دادن است توجه ویژه ای داشته باشند، نه تنها در اینجا در بلو کویلز، بلکه در تمام مدارس مسکونی دیگر.

این نوعی نسل کشی بود.»

جستجو در Blue Quills سال گذشته اعلام شد، زیرا جوامع بومی در سراسر کشور با کشف 751 گور بی نشان در مدرسه مسکونی سابق ماریوال هند در شرق رجینا دست و پنجه نرم کردند.

یک گروه غیر مرتبط توسط Saddle Lake Cree Nation در سال 2021 برای بررسی مکان‌های احتمالی دفن مدارس مسکونی Blue Quills تشکیل شد. این تحقیقات اکتشافات متعددی از بقایای انسان و یافته‌هایی را به تفصیل شرح داد که نشان می‌دهد شیر آلوده و غیرپاستوریزه مسئول مرگ بسیاری از کودکان ملل اول در مدرسه بوده است.

بر اساس شهادت بازماندگان جمع آوری شده توسط کمیسیون حقیقت و آشتی (TRC)، دانش آموزان این مدرسه اغلب در معرض خشونت قرار می گرفتند. دانش آموزان با مشت و شلاق مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و درخواست والدین برای محافظت از فرزندانشان به طور سیستماتیک نادیده گرفته شد.

بین دهه‌های 1870 و 1990، بیش از 150000 کودک ملل اول، متیس و اینوئیت در سراسر کشور مجبور به تحصیل در مدارس مسکونی شدند.

حداقل 4100 کودک هنگام حضور در موسسات جان خود را از دست دادند و TRC تخمین می زند که تلفات واقعی می تواند 6000 یا بیشتر باشد. حداقل 821 مورد از این مرگ و میرها در آلبرتا بوده است.

کیمبرلی موری، گفتگوی ویژه برای کودکان گمشده و گورها و مکان‌های دفن بی‌نام، گفت که هر جست‌وجو باعث ناراحتی و فریاد دوباره برای عدالت می‌شود.

او روز چهارشنبه گفت: «با آشکار شدن حقایق بیشتر، سوابق بیشتر، دفن‌های بیشتر کشف می‌شود، فراخوانی بلندتر و بلندتر برای پاسخگویی و عدالت و تحقیقات بیشتر خواهد شد.»

ما تنها کشوری هستیم که در اینجا مرتکب نسل کشی شده ایم و هیچ کس پاسخگو نیست.»

---

یک خط بحران ملی مدرسه مسکونی هندی برای پشتیبانی از بازماندگان و افراد آسیب دیده در دسترس است. مردم می توانند با تماس با خدمات 24 ساعته به شماره 1-866-925-4419 به خدمات ارجاع عاطفی و بحران دسترسی داشته باشند.

مشاوره سلامت روان و پشتیبانی بحران نیز به صورت 24 ساعته و هفت روز هفته از طریق خط تلفن Hope for Wellness به شماره 1-855-242-3310 یا توسط چت آنلاین.