شش نفر از ملت کاینی در آلبرتا در حال دویدن از طریق دریای ماریتیمز برای دعا و شفا برای خانواده های زنان و مردان بومی مفقود و کشته شده هستند.

این گروه که به عنوان Napi’s Run 2023 برای MMIWM و Mother Earth شناخته می شود، در 12 آوریل از سنت جان به راه افتاد و قصد دارد 5062 کیلومتر تا ویکتوریا، پیش از میلاد بدود.

آنها در طول مسیر از جوامع First Nation بازدید کرده اند، مانند Abegweit در PEI و We’koqma’q در نوا اسکوشیا، و از خانواده های دیگر در مورد عزیزان خود شنیده اند.

جان بره شین بون گفت: “من فقط برای آنها احساس می کنم.”

بره شین بون سوالاتی در مورد مرگ برادرزاده بزرگش دارد. Jovian Big Head-One Spot 20 ساله بود که در دسامبر 2009 در Tsuut’ina Nation در نزدیکی کلگری ناپدید شد.

سرویس پلیس کشور Tsuut’ina می گوید که Big Head-One Spot با شش نفر دیگر در یک ماشین بود که در برف گیر کرد و او از خودرو دور شد. جسد او دو هفته بعد نه چندان دور از جایی که آخرین بار دیده شده بود پیدا شد. پلیس می گوید دفتر پزشکی قانونی علت مرگ را قرار گرفتن در معرض سرما و مسمومیت با الکل به عنوان یک عامل موثر اعلام کرده است.

آیوی آنی بیگ هد، مادر جویان، هنوز در جستجوی پاسخی در مورد حوادثی است که منجر به مرگ پسرش شد. بیگ هد گفت که خواهرزاده‌اش برای شناسایی جسد رفت و به او گفت که به نظر می‌رسد جوین درگیر شده است زیرا صورتش کبود شده و بند انگشتانش خونی به نظر می‌رسد.

سرویس پلیس کشور Tsuut’ina در بیانیه ای ایمیلی به CBC News گفت که هیچ آسیبی مشاهده نشده است و هرگونه تغییر رنگ در صورت ممکن است به سرمازدگی نسبت داده شود. در این بیانیه آمده است “هیچ نشانه ای از بازی ناپسند” وجود ندارد.

“بیشتر از ورزش کردن”

Lurlene Bare Shin Bone، پسر عموی Jovian، گفت که او را به عنوان یک برادر کوچکتر می دانست. وقتی شنید که او مرده است، گفت که به شدت شروع به نوشیدن کرد. اکنون، او سه سال هوشیار است و بیش از یک سال پیش شروع به دویدن کرد تا به مقابله با آسیب بین نسلی خود کمک کند.

او به عنوان یک کارمند پیشگیری از آسیب به دیگران در جامعه خود کمک می کند تا شفا پیدا کنند. او گفت که دویدن راهی برای مقابله با درد او به روشی سالم است.

Lurlene Bear Shin Bone، 40 ساله گفت: “من فقط متوجه شدم که من واقعا یک زن قوی هستم.”

دوندگان سعی می کنند روزانه 60 کیلومتر را به صورت گروهی به طور میانگین طی کنند و هر کدام 10 کیلومتر در روز می دوند. دوندگان پیام های دیگری مانند هر کودک مهم است و آگاهی در مورد بحران مواد افیونی در جامعه خود منتشر می کنند.

مکنزی کراسچایلد دونده ای است که امیدوار است به مادرش، ملیسا، در هنگام بهبودی از سرطان، قدرت بدهد.

کراسچایلد، 25 ساله، گفت: «دویدن چیزی بیش از ورزش کردن است، بلکه شفابخش است و این انرژی به دیگران منتقل می‌شود».