صداهای چرخ خیاطی در طبقه دوم مرکز جوانان Kahnawa:ke طنین انداز شد، در حالی که تعداد انگشت شماری از مبتدیان یاد گرفتند که پیراهن های روبانی خود را بسازند.
ماریس جاکوبز قبل از سهشنبه از چرخ خیاطی استفاده نکرده بود، اما اکنون بیش از نیمی از راه را به پایان رسانده است و یک پیراهن روبانی به سبک Haudenosaunee برای خودش ساخته است.
او گفت: “مادربزرگ من خیاط بود و مادرم و مادربزرگ مادری من نیز همینطور.”
“من مهره کاری و کارهای دیگر انجام می دهم، اما این اولین بار است که خیاطی می کنم، کمی ترسناک است. مثل زمانی که رانندگی را یاد می گیرید، نمی خواهید خیلی محکم به پدال دست بزنید… امیدوارم یک بار من یک بار این کار را انجام می دهم، کمی اعتماد به نفس بیشتری برای ادامه دادن و انجام آن به تنهایی دارم.”
جیکوبز یکی از پنج عضو جامعه Kahnawà:ke، یک جامعه Kanien’kehá:ka (موهاوک) در جنوب مونترال است که در کلاسی که توسط Karoniénhawe Diabo تدریس می شود، شرکت می کند. او طراح برند She Holds The Sky Designs است که اولین بار در هفته مد نیویورک در فوریه برگزار شد.
به اشتراک گذاشتن دانش
دیابو با خیاطی اطراف زنان خانواده اش بزرگ شد. رگالیا و دامن های روبانی سفارشی Haudenosaunee نان و کره کسب و کار کوچک او هستند.
دیابو میگوید: «تنها راهی که سنتهای ما ادامه مییابد این است که به یکدیگر آموزش دهیم.
ما یاد می گیریم خودمان را به چالش بکشیم و به همین دلیل فکر می کنم انجام این کارها سرگرم کننده است.
این کلاس بخشی از برنامه نویسی برای ماه آگاهی فرهنگی است. هر سال، مرکز زبان و فرهنگ Kanien’kehá:ka Onkwawén:na Raotitióhkwa با سایر سازمانهای اجتماعی برای برگزاری فعالیتهای زبان، فرهنگ، تاریخ و هنر در طول ماه همکاری میکند.
مرکز جوانان Kahnawa:ke چندین فعالیت را برای برنامه های بعد از مدرسه خود مانند آشپزی سنتی و رقص سنتی، اما همچنین کارگاه ها و رویدادهای ورزشی برای کل جامعه سازماندهی کرد.
Cheyanne McComber، هماهنگ کننده رویدادهای اجتماعی در مرکز جوانان Kahnawa:ke، گفت: «داشتن این نوع فعالیت ها خوب است زیرا به جامعه ما کمک می کند تا پایدار بماند و یاد بگیرد.
“چه ساخت یک پیراهن روبان، باغبانی، استفاده از ابزارهای مفیدی که می توانیم هر روز از آنها استفاده کنیم. همه چیز در مورد دانش و ایجاد آینده ای روشن تر برای همه است.“
در حالی که بقیه کلاس مشغول کار روی پیراهنهای زنانه برای خودشان هستند، مککامبر برای پسرش که در ماه ژوئن از مدرسه ابتدایی فارغالتحصیل میشود، روی پیراهن کار میکند. این اولین بار است که در بزرگسالی بدون کمک خانواده خیاطی می کند.
“من فقط فکر می کنم باعث افتخار من است که او چیزی را می پوشد که من برای آن وقت و تلاش می کنم و امیدوارم که همه چیز درست از آب در بیاید. اگر آستین نداشته باشد، ما می دانیم چرا.» او خندید.
کلاس هفته آینده ادامه دارد.