سوفیا بورک ده ساله در حال حاضر بیشتر از بزرگسالان میکماو صحبت می کند.

این به این دلیل است که تعداد کمی از بزرگسالان میکماو صحبت می کنند و حتی کمتر آن را روان صحبت می کنند.

“کوئه نین تلویسی آمالگات میمیجئیجبورک گفت، و خود را با نام سنتی خود، پروانه رقصنده کوچک، معرفی کرد.

بورک چند سال پیش یادگیری زبان را نزد مادرش آغاز کرد. اخیراً، آنها برای کلاس هایی که توسط Mi’kmaw Elder Junior Peter-Paul برگزار می شود، به ساختمان STEAM PEI در شارلوت تاون رفته اند.

پس از حدود چهار کلاس، Bourque شروع به برداشتن کلماتی می کند.

او گفت: “وقتی می شنوم که جونیور با دیگر سخنرانان مسلط Mi’kmaw صحبت می کند، می توانم کمی از آنچه آنها می گویند درک کنم.”

فکر می‌کنم اگر در حدود پنج سال دیگر به این کلاس‌ها بیایم، می‌توانم به زبان میکماو روان صحبت کنم. این باعث افتخار من است.

این دقیقاً همان چیزی است که پیتر پل هنگام شروع کلاس ها می خواست: رشد زبان و افراد بیشتر خواستن برای یادگیری آن

او توضیح داد: «من سعی می کنم تا حد امکان آن را ساده نگه دارم. من سعی می کنم فقط کلمات اساسی روزمره را به آنها بیاموزم، صحبت هایی که در جوامع از بزرگان می شنوید.”

صحبت از آن به وجود

اما کلاس ها فقط مربوط به زبان نیستند.

پیتر پل یک طبل ساز سنتی است و طبل زدن و سایر عناصر فرهنگی را در درس های خود گنجانده است.

او گفت: «من طبل را هم در نظر می‌گیرم، زیرا همه این‌ها زبان میکماو را با آن درگیر می‌کند، زیرا برخی از آهنگ‌های ما به زبان میکماو هستند. وقتی در حال آواز خواندن و نواختن طبل هستند، یادگیری برای آنها آسان تر است.

سایر بزرگان میکما نیز به این کلاس ها دعوت می شوند تا آموزه های خود را به اشتراک بگذارند. هنگامی که پیتر-پل با آنها در MI’kmaw صحبت می کند، این فرصتی است برای همه که زبان را در مکالمه بشنوند – چیزی که او گفت اغلب اتفاق نمی افتد.

مایک ویو، یکی از افراد حاضر در کلاس می‌گوید: «زبان بعد از شنیدن کلمات می‌آید.

“شما واقعاً به آن فکر نمی کنید، فقط آن را جذب می کنید.”

ویاو تنها پس از گذراندن سالها برای انجام تحقیقات تبارشناسی، در مورد اصل و نسب بومی خود مطلع شد. او اخیراً کارت وضعیت شورای بومی PEI خود را دریافت کرد و شروع به تلاش برای ارتباط بیشتر با فرهنگ Mi’kmaw کرد.

او گفت: «اکنون می‌دانم چرا وقتی صدای طبل بزرگ را می‌شنوم، همان احساسی را دارم که دارم. “این ضربان قلب است. شما آن را حس می کنید. اولین باری که سال ها پیش صدای طبل های بزرگ را شنیدم، اشک از گونه ام پایین آمد و نمی دانستم چرا. حالا، می دانم.”

Viau همچنین چند کلمه یاد گرفته است، مانند kwe’ برای “سلام” و نحوه گفتن نام سنتی او، عقاب سر سفید. اما او در حال یادگیری بیش از این است.

او گفت: “احساس اجتماعی مهم است. من هرگز در زندگی ام با گروهی از مردم به اندازه میکماق احساس راحتی نکرده ام.” “پذیرش از قبل وجود دارد. مهم نیست که شما کی هستید.”

یادآوری خاطرات

پیتر-پل روی سه پایه بزرگ به صفحه بعدی ورق می زند و شروع به خواندن کلمات می کند، ابتدا به انگلیسی، سپس به زبان Mi’kmaw. کلاسی متشکل از حدود 12 دانش آموز، که در یک دایره نشسته اند، او را تکرار می کنند.

“ابر، الوک. خاک، توپکوان. زمین، wksitgamuk. آتش، پوکتیو“

برای افرادی مانند Jacob Jadis، این خاطرات را زنده می کند.

او می‌گوید: «در دوران جوانی‌ام، بسیاری از زبان‌هایم را می‌دانستم و با بزرگ‌تر شدن، زبانم محو شد. بنابراین امشب به اینجا آمدم تا بتوانم آن خاطره را زنده کنم و بخشی از زبانم را بازگردانم.»

“من می خواهم تا زمانی که بتوانم این کار را ادامه دهم، زیرا باید به آموزش این زبان به مردم ادامه دهم. ما نمی توانیم در آن مکث کنیم.– جونیور پیتر پل

جادیس می گوید که او در حالی بزرگ شده که بیشتر عمه ها و عموهایش به این زبان صحبت می کنند. آنها هنوز هم انجام می دهند، اما او این کار را نمی کند.

او گفت: «دریافتم که در سیستم‌های مدرسه بیشتر انگلیسی صحبت می‌کنم و به نوعی محو می‌شود.

اما هنوز کلماتی هستند که او با شنیدن آنها می داند، مانند سمقوان، که به معنی “اب.”

او می‌گوید: «وقتی بزرگ‌تر شدم، از این کلمه زیاد استفاده می‌کردم. “و در حال حاضر، این کاری است که من برای یکی از مشاغلم انجام می دهم. من یک اپراتور آب هستم، سمقوان اپراتور.”

جادیس امیدوار است که جوانان میکما مانند دخترش که با او در کلاس بود زبان خود را مانند او از دست ندهند.

«من فقط سعی می کنم او را با زبان و فرهنگ و طبل زدن و کلمات آشنا کنم تا او [will] بتوانیم آن را با سرعت تدریجی ادامه دهیم.”

تنها قرار دادن او در معرض این عناصر در این محیط‌ها، یک محیط راحت برای او ایجاد می‌کند تا بتواند راحت‌تر زبان را یاد بگیرد.»

کلاس ها دو بار در هفته، سه شنبه ها و پنجشنبه ها از ساعت 5:30 تا 7:30 بعد از ظهر برگزار می شود.

او گفت که همه می توانند شرکت کنند، از جمله افراد غیر بومی.

“من می خواهم این را تا زمانی که می توانم ادامه دهم، زیرا باید به آموزش این زبان به مردم ادامه دهم. ما نمی توانیم در آن مکث کنیم. اگر می خواهید کاری را شروع کنید، ادامه دهید.”