وکلای یک زن ساسکاچوان با استناد به موارد ادعایی نقض حقوق بشر از جمله بازرسی غیر ضروری و محرومیت از مراقبت های پزشکی، خواستار رفع ربوده شدن و سایر اتهامات علیه او هستند.

در یک درخواست دادگاه، آنها موارد نقض فردی ادعا شده علیه داون واکر را فهرست می کنند، اما می گویند این موارد را نمی توان از نقض سیستماتیک علیه زنان بومی در سیستم قضایی جدا کرد.

در این برنامه آمده است: «تجربه این زن و مادر بومی نمونه ای افراطی از این است که چگونه پلیس و سیستم قضایی در ساسکاچوان همان زنان و کودکان بومی را که در وهله اول نتوانسته اند از خشونت محافظت کنند، جرم انگاری و زندانی می کند».

الین کریگ، استاد حقوق دانشگاه دالهوزی، گفت که جزئیات فردی پرونده واکر یک چیز است، اما تحقیق در مورد تبعیض سیستماتیک روشن است – زنان بومی معمولاً مانند سایر کانادایی ها در سیستم قضایی رفتار نمی کنند. او گفت از اینکه می‌بیند تیم واکر این مسائل را به‌طور برجسته مطرح می‌کند خوشحال است.

صادقانه بگویم، این راهی است که در واقع تغییر در آن اتفاق می‌افتد، زمانی که ما شروع به درک این موضوع می‌کنیم نه به عنوان یک موضوع فردی، بلکه سیستمی است، موضوعی که به میراث استعمار مرتبط است، می‌دانید که مرتبط با آن است. کریگ گفت: آسیب بین نسلی ناشی از مدارس مسکونی.

واکر متهم است که فرزندش را ربوده و مرگ آنها را جعل کرده است. پس از جستجوی چند روزه برای یافتن این زوج در منطقه ساسکاتون و فراتر از آن در تابستان گذشته، مقامات آمریکایی در اورگان آنها را پیدا کردند.

او به ساسکاچوان بازگردانده شد، جایی که اکنون با اتهام آدم ربایی، کلاهبرداری و سرقت هویت روبرو است. او در تمام اتهامات خود بیگناه است. در یک بیانیه کتبی، واکر گفته است که برای امنیت آنها مجبور به فرار شده است.

هیچ تاریخ محاکمه ای تعیین نشده است.

وکلای واکر از دادگاه استانی ساسکاتون درخواست کرده اند تا دستور افشای تمام اسناد مربوط به دستگیری و بازداشت واکر را صادر کند. این سوابق در اختیار مرکز هلدینگ مهاجرت بریتیش کلمبیا، RCMP، خدمات پلیس ساسکاتون، وزارت اصلاحات، پلیس و امنیت عمومی ساسکاچوان و سایر آژانس‌ها است.

آنها می گویند واکر را در سلولی بدون تخت یا ملافه نگه داشتند و او را مجبور کردند که روی بتن برهنه بخوابد و از توالت در دید کامل کارکنان استفاده کند. آنها می گویند که او در سه نوبت جداگانه بدون دلیل موجه مورد بازرسی قرار گرفت. آنها همچنین می گویند که در صورت درخواست از محصولات بهداشتی و مراقبت های پزشکی محروم شده است.

آنها می گویند که شرایط داخل زندان زنانه که او در آن نگهداری می شد بدتر از امکانات مشابه مردانه است. آنها می گویند که با توجه به این واقعیت که 85 درصد از زنانی که در آنجا نگهداری می شوند، بومی هستند، این یک مورد واضح از تبعیض سیستماتیک علیه زنان بومی است.

در برنامه ها آمده است که دولت ساسکاچوان “فقط 400000 دلار به صندوق پاسخگویی جامعه زنان و دختران بومی مفقود و کشته شده برای سال های 2022-2023 اختصاص داده است. در مقابل، دولت سالانه 1.6 میلیون دلار برای برنامه نظارت الکترونیکی GPS سرمایه گذاری می کند که آزادی M را محدود می کند. واکر و افراد بی‌شماری دیگر به‌طور نامتناسب در استان».

این برنامه توسط تیم حقوقی واکر در اختیار CBC News قرار گرفت. این درخواست توسط دادگاه مهر و موم شده بود و در دسترس عموم یا رسانه ها نبود. با این حال، این هفته، قاضی بردلی میچل گفت که حکم مهر و موم همچنان پابرجاست، اما هر رسانه ای که برنامه را از راه های دیگر دریافت کند، می تواند داستان هایی را در مورد محتوای آن منتشر کند.

پرونده واکر قرار است اواخر این ماه به دادگاه بازگردد.