یک پروژه حفاظت از زنبورهای عسل توسط ملت متیس آلبرتا (MNA) اعضایی دارد که در مورد محافظت از گرده افشان ها هیجان زده اند.
جنیفر پیلیپیو، مدیر سیاستگذاری و تعامل محیطزیست و تغییرات آب و هوایی MNA، گفت وقتی برنامه حفاظت از زنبورهای بومی در سال گذشته راهاندازی شد، پاسخ اعضا «دیوانهکننده» بود.
ما در ابتدا آن را تنها با 200 دستگاه راه اندازی کردیم [kits] چون نمیدانستیم چگونه دریافت میشود، و همه آنها در 30 دقیقه ادعا شدند.”
با توجه به علاقه بسیار زیاد در سال گذشته، MNA امسال 500 کیت ایجاد کرد. بار دیگر، علاقه افزایش یافت و حدود 1000 نفر برای برنده شدن در قرعه کشی شرکت کردند.
هر کیت دارای یک هتل زنبور عسل است – یک جعبه چوبی با نی و سوراخهایی که زنبورها میتوانند در آن تونل بزنند و لانهشان را بسازند – و دانههای گل وحشی.
هتلها توسط ادمونتون و منطقهای لند تراست تامین میشوند که اطلاعات حفاظتی را نیز در اختیار MNA قرار داده است.
Pylypiw گفت که علاقه گسترده به این پروژه ناشی از قدردانی و دانش عمیق مردم متیس از زمین است.
او گفت: “شهروندان ما عمیقاً به سرزمین خود اهمیت می دهند و از ارتباط بین گرده افشان ها، بین غذایی که می خورند و بین فضاهایی که از آنها لذت می برند بسیار آگاه هستند.”
در حالی که توجه زیادی به چالش های پیش روی زنبورهای عسل شده است، برنامه MNA قصد دارد از حدود 300 گونه زنبور بومی در آلبرتا محافظت کند که برخی از آنها به عنوان آسیب پذیر ذکر شده اند.
Pylypiw گفت: “بنابراین زنبورهای عسل، که در واقع گونه ای از اروپا معرفی شده اند.”
“آنها شبیه بچه های کوچکی هستند که شما می بینید و همچنین زنبورها و چیزهایی از این قبیل.”
وی افزود که جمعیت زنبورهای بومی استان به دلایل مختلف از جمله علف کش ها، کشاورزی تک کشت، تغییرات آب و هوایی و از بین رفتن زیستگاه در معرض خطر هستند.
برای عضو MNA، کایلا فریس، که سال گذشته در برنامه شرکت کرد، هتل زنبور عسل پس از مهدکودک مدرسه در اسپروس گرو، آلتا، 30 کیلومتری غرب ادمونتون مورد توجه او قرار گرفت.
فریس متوجه قطع شدن درختان در محله اش شد و به این برنامه پیوست زیرا می خواست به بازگرداندن گرده افشان ها کمک کند. همچنین به یک ابزار آموزشی عالی برای بچه ها تبدیل شد.
آنها در ابتدا از زنبورها می ترسیدند، اما فریس از هتل زنبور عسل برای کمک به درک نقش زنبورها در محیط استفاده کرد.
فریس گفت: «اکنون آنها دوستان کوچک آنها هستند.
او گفت: “آنها در گل های آفتابگردان به خواب می روند و یک شب در آنجا می مانند و این زیباترین چیز است.”
آموزش زنبور عسل
علاوه بر هتلهای زنبور عسل و دانههای گل، شرکتکنندگان در برنامه MNA یک راهنمای شناسایی دریافت میکنند تا بفهمند کدام گونهها از هتلهایشان بازدید میکنند و نحوه نصب جعبههای زنبور را یاد میگیرند.
جعبه باید حدود یک متر از زمین فاصله داشته باشد تا از ورود سایر موجودات جلوگیری شود و باید رو به جنوب یا جنوب شرقی باشد (طبق گفته Pylypiw زنبورها از آفتاب صبحگاهی لذت می برند).
خطر کوچکی وجود دارد که گونههای مهاجم بتوانند تصمیم بگیرند هتلها مکان خوبی برای آنها هستند، اما Pylypiw گفت هتلها و دستورالعملهای نصب با در نظر گرفتن این موضوع طراحی شدهاند.
شرکت کنندگان همچنین تشویق می شوند تا زمانی که تخم های سال گذشته از تخم ها بیرون آمدند، هتل های زنبور عسل خود را تمیز کنند تا گونه های مهاجم از تسخیر آنها جلوگیری کنند.
فریس که میگفت اصلاً نمیدانست آلبرتا این همه گونه زنبور بومی دارد، دوباره آماده راهاندازی هتل زنبور عسل خود میشود.
او گفت که بسیار خوب است که بتوانیم دانش در مورد حفاظت و محیط زیست را با نسل بعدی بیاموزیم و به اشتراک بگذاریم.
“من فکر می کنم که جامعه ما را به هم نزدیک تر می کند. ما همیشه ارتباط قوی با محیط زیست خود، با زمین داشته ایم و این باعث می شود احساس غرور کنم.”
پاسخ اعضای MNA مانند فریس برای Pylypiw دلگرم کننده بوده است.
او گفت: “این باعث میشود به افرادی که با آنها کار میکنم، به شهروندانمان که درگیر آن هستند افتخار کنم. این فوقالعاده است.”
او گفت که MNA قصد دارد به جمع آوری داده ها از شرکت کنندگان برای ردیابی جمعیت زنبورهای بومی در استان ادامه دهد.