موری سینکلر مردی با عناوین مختلف است که نقشهای زیادی را منعکس می کند – سناتور ، آقای محترم دادگستری ، رئیس کمیسیون کمیسیون حقیقت و آشتی ، رئیس مشترک تحقیق در مورد عدالت بومی ، و بسیاری دیگر.
سینکلر اکنون می تواند “نویسنده” را به این لیست اضافه کند: او در حال نوشتن یک خاطره است. این کتاب که عنوان آزمایشی آن است ما کی هستیم، به هویت بومی و نیاز به درک گذشته برای حرکت به آینده نگاه می کند.
سینکلر با شلاگ راجرز در مورد اینکه چرا سرانجام خاطراتش را می نویسد صحبت کرد.
نامه به نوه اش
“سال قبل از تولد نوه ام ، من دچار سكته مغزی جزئی شده بودم. این مسئله چندان جدی نبود. برای اینکه دوباره برگردم حدود یک سال توان بخشی طول کشید – کنترل اصلی دستانم مشکل اصلی بود.
نوه ام ممکن است س questionsالاتی داشته باشد که فقط من بتوانم به آنها پاسخ دهم.
“بازگشت به حالت عادی حدود یک سال طول کشید. هنگامی که او متولد شد ، من با او و پدر و مادرش ملاقات داشتم و به یاد می آورم که وقتی او بزرگ شد ممکن است در آنجا نباشم. نوه ام ممکن است س questionsالاتی داشته باشد که فقط من می توانم او از خانواده من – مادربزرگم ، پدربزرگم ، پدر من – و یا اینکه از کجا آمده ایم ، نمی داند.
“من تصمیم گرفتم که شروع به نوشتن چیزهایی برای او کنم. من آنها را” نامه هایی برای سارا خودم “صدا می کردم ، زیرا نام انگلیسی او سارا بود. بنابراین من شروع به نوشتن نامه های او کردم. اینگونه شروع شد.”
بدون رزرو14:27‘کسی باید آن در را باز کند’: مسیر سناتور موری سینکلر از قانون به سیاست
موری سینکلر در مورد نظرات لین بیک درباره مدارس مسکونی ، نقش او در مجلس سنا و صداهای اقلیت در سیاست صحبت می کند. 14:27
تأمل در کودکی او
“آنچه بیشتر از همه بخاطر می آورم – و آنچه که بیشتر اوقات به وجود می آید – خنده در خانه است. من در یک خانه بزرگ شدم که دارای هشت عمه و دو عموی بود. در هنگام فوت مادرم چهار نفر زیر پنج سال بودیم. او در اثر بیماری سل ، که کاملاً بیماری برجسته ای در جامعه بومی بود ، درگذشت.
“پدر من که قبلاً از ترومای جنگ رنج می برد ، مجبور شد ضربه دیگری را متحمل شود وقتی که تنها زنی را که دوست داشت از دست داد. او مدتی از زندگی ما ناپدید شد. قبل از این کار ، او قرار شد از پدربزرگ و مادربزرگ من بخواهد تا ما را بزرگ کند.
چیزی که من بیشتر به یاد می آورم – و آنچه که بیشتر اوقات ظاهر می شود – خنده در خانه است.
“من همیشه به مردم می گویم مادربزرگ من یک جامعه کمک به کودکان درست در خانه تأسیس کرده است. او یک سیستم رفاه کودک ایجاد کرد که در آن هر یک از ما را به یکی از خاله ها اختصاص داد – و سپس مسئولیت اطمینان از اینکه ما هستیم به آن عمه داد. تغذیه شد ، که ما لباس پوشیدیم و به مدرسه رفتیم.
“هر کدام از آن خاله ها مسئولیت ما را بر عهده گرفتند. من اتفاقاً به عمه ای منصوب شدم که معلم شد. او مانند پسرش با من رفتار کرد تا اینکه ازدواج کرد و بچه های خود را شروع کرد.
“اما من شوخ طبعی در خانه و داستانهایی را که به یکدیگر می گفتیم به خاطر می آورم.”
نسخه یکشنبه25:30سناتور موری سینکلر می گوید از بین بردن نژادپرستی سیستمی یک مبارزه طولانی خواهد بود
یکی از معتبرترین مدافعان حقوق بومی کانادا در طول دهه های زندگی حرفه ای خود با شکست های زیادی روبرو شده است و برای عدالت مردم بومی می جنگد. سناتور موری سینکلر بسیاری از زمینه های محاسبه کنونی کانادا را با نژادپرستی سیستمی فراهم کرد. در حالی که کشور برای بازپرداخت RCMP با تماس هایی روبرو است ، وی هشدار می دهد که دستیابی به عدالت برای مردم بومی یک روند طولانی و کشیده خواهد بود. 25:30
چهار سوال
“چهار س inspiredال این خاطرات را القا کرده است: من از کجا آمده ام؟ کجا می روم؟ چرا من اینجا هستم؟ من کی هستم؟ من این س questionsالات را اختراع نکردم. من اولین بار آنها را وقتی که در دانشگاه مانیتوبا فلسفه می خواندم شنیدم ، درست قبل از دانشکده حقوق. من شنیدم که یک پیرمرد در یک جمع تشریفاتی که در ساسکاچوان در مجمع جهانی ملل اول برگزار شد درباره آنها صحبت کرد.
“او در مورد چگونگی مسئولیت هر پدر و مادری برای کمک به فرزندان خود در درک این چهار سوال و یادگیری نحوه پاسخ دادن به آنها صحبت کرد. من تحت تأثیر این موضوع قرار گرفتم. این واقعیت که خانواده و پدربزرگ و مادربزرگم تلاش کرده اند به من پاسخ دهند من را تحت تأثیر قرار داد آن سوالات
“اما آنها پاسخ هایی بودند که به شدت تحت تأثیر تجربه مدرسه مسکونی ، که چنین نیرویی مسلط در خانواده ما بود ، پیش داوری می کردند. من به تمام اطلاعاتی که احساس می کردم برای اینکه بتوانم به آنها پاسخ دهم دسترسی کامل ندارم. بنابراین راهی جاده ای شدم تا بفهمم این پاسخ ها چیست. “
نظرات موری سینکلر از نظر طول و وضوح ویرایش شده است.
