آزمایش کوتاه یک ملت اول مانیتوبا شمالی با یک سیاست “خشک” با نظرات متفاوت در جامعه و نگرانی در مورد عوارض جانبی ناخواسته، مانند سوق دادن مردم به مصرف مواد مضر بیشتر، به پایان رسیده است.

رئیس آنجلا لواسور گفت که Nisichawayasihk Cree Nation ممنوعیت الکل و مواد مخدر را از 24 مارس تا 11 آوریل وضع کرده است، تا حدی تا کودکان در جامعه بتوانند یک تعطیلات بهاری خوبی داشته باشند.

جامعه، در حدود 65 کیلومتری غرب تامپسون، معمولاً مقادیر کمی الکل و حشیش را برای استفاده شخصی مجاز می کند. این سازمان و سایر جوامع دوردست نیز با قاچاقچیان و سوء استفاده از مواد دست و پنجه نرم کرده اند. مورد دوم با ترومای بین نسلی مرتبط است که لواسور می گوید در بحبوحه انزوای همه گیر تشدید شد.

اعضای جامعه در جلسه هفته گذشته درباره تأثیر این ممنوعیت بحث کردند. لواسور گفت: نظرات در مورد نحوه ادامه کار متفاوت بود.

او گفت: «نتیجه ای که به آن رسیدیم این است که ممنوعیت راه حل نیست.

“ما باید به بررسی علل ریشه‌ای اعتیاد به الکل و مواد مخدر ادامه دهیم. نه تنها در ملت اول ما بلکه در تمام جوامع ملل اول، نیاز گسترده‌ای برای شفا وجود دارد. از لحاظ تاریخی، آسیب‌های زیادی به مردم ملل اول وارد شده است. و تاثیرات استعمار.”

داده های ارائه شده توسط RCMP نشان می دهد که تماس ها برای خدمات حدود 23 درصد و تماس های مربوط به “افراد خشن” در مقایسه با دو هفته قبل از ممنوعیت 45 درصد کاهش یافته است.

بر اساس گزارش RCMP، 177 تماس برای خدمات بین 9 تا 22 مارس نسبت به 136 در دوران ممنوعیت، و 29 تماس شامل افراد خشن در مقایسه با 16 تماس در دوران ممنوعیت وجود داشت.

لواسور گفت که رهبران از این کاهش خوشحال هستند. او گفت که «جنبه‌های بسیار منفی» نیز وجود دارد، از جمله گزارش‌هایی مبنی بر توسل به موادی غیر از الکل و مواد مخدر.

لواسور گفت: “اینها شامل مواد خطرناکی مانند ضدعفونی کننده دست و لیزول است و این چیزی نیست که ما می خواهیم ببینیم، زیرا در این صورت ما افرادی را خواهیم داشت که سلامت خود را به خطر می اندازند و دیگران جان خود را برای وارد کردن مواد بوتلگ از طریق مسیرهای Ski-Doo به خطر می اندازند.”

وقتی به مجموع عوامل دخیل نگاه می کنید، ما هنوز در جایی هستیم که احساس می کنیم نمی توانیم برنده شویم.”

لواسور درخواست های خود را از دولت فدرال و استانی برای حمایت مالی بیشتر از خدمات سوء مصرف مواد و اعتیاد که از نظر فرهنگی مناسب هستند، تکرار کرد.

تعدادی از ملل اول منیتوبا در شمال و دورافتاده در حال بررسی تشدید اجرای محدودیت‌های محلی یا آیین‌نامه‌های ممنوعه برای جلوگیری از قاچاق و سوء مصرف مواد هستند که رهبران می‌گویند با چالش‌های بهداشت روانی و اجتماعی مرتبط است.

Nisichawayasihk به سیاست قبلی خود بازگشته است، مبنی بر اینکه اجازه می دهد یک بطری الکل 26 اونسی، یک جعبه آبجو یا یک جعبه شراب در هنگام ورود از طریق ایستگاه بازرسی انجمن مجاز باشد.

کمک خارجی در لیتل گراند

Little Grand Rapids First Nation از ماه مه سال گذشته سیاست مشابهی را اعمال کرده است که به مردم اجازه می دهد مقادیر کمی را برای استفاده شخصی بیاورند. آن نیز با چالش هایی مشابه Nisichawayasihk دست و پنجه نرم کرده است.

رئیس اولیور اوون گفت که یک بطری مشروب الکلی که در وینیپگ حدود 20 دلار است، بسته به تقاضا و عرضه، می تواند 200 دلار در لیتل گرند رپیدز به فروش برسد.

اوون گفت که انجمن پروازها در حدود 270 کیلومتری شمال شرق وینیپگ، نیروهای کمکی را برای کمک به مبارزه با خرابکاری در آستانه افتتاح جاده محلی زمستانی امسال وارد کرد.

شورا 9 کارمند را برای کمک به Anishinaabe Ambassadors Inc. دعوت کرد. اوون گفت که شورا آیین‌نامه‌ای را تصویب کرد که به گروه، که یک سازمان مجری قانون نیست، قدرت تفتیش افراد جامعه را می‌دهد.

او گفت که این گروه، که تعدادی از افراد محلی را نیز استخدام کرده است، از ژانویه به افسران ایمنی سازمان های محلی اول و RCMP در گشت زنی 24/7 کمک کرده است.

اوون، که همچنین مالک Amik Aviation است که در چندین محله دورافتاده فعالیت می کند، گفت که سفیران همچنین افرادی را که از طریق هوا به لیتل گرند رپیدز می رسند، جستجو می کنند.

او گفت که آنها در چندین توقیف مواد قاچاق نقش داشته اند، از جمله یک توقیف 20 مورد ویسکی که از طریق جاده زمستانی وارد شده است.

او گفت: «خیلی خوب بود زیرا آنها جلوی ورود مشروبات الکلی زیادی به جامعه را گرفتند. “فکر می کنم این تفاوت ایجاد کرد.”

منابع کمبود محلی: رئیس

با ذوب شدن یخ ها و عدم استفاده از جاده زمستانی، چکمه زنی چالش برانگیزتر می شود.

اوون گفت وجود فروشنده ای در جامعه که ساعات محدودی داشت و به شدت کنترل می شد نیز می تواند کمک کننده باشد. او احساس می‌کند که مردم ممکن است کمتر از آنهایی که از طریق دستفروش‌ها مصرف می‌کنند، الکل مصرف کنند و برای آن خرج کنند.

اوون گفت که در جامعه ایزوله نیز کمبود درمان متمرکز بر اعتیاد وجود دارد.

رهبری از جامعه به یک اقامتگاه ماهیگیری در سراسر دریاچه چشم دوخته است. آنها دوست دارند با برنامه نویسی سنتی آن را به یک مرکز ترک اعتیاد تبدیل کنند.

اوون گفت سال گذشته آنها پیشنهادی را به دولت فدرال ارائه کردند که به دنبال 5 میلیون دلار برای آن پروژه بود، اما هنوز پاسخی دریافت نکرده اند.

در حال حاضر، وقتی کسی درخواست کمک می کند، باید جامعه خود را برای درمان در جای دیگری ترک کند.

اوون گفت: “در جامعه چیزی برای کمک گرفتن از مردم وجود ندارد.”

اگر شما یا کسی که می‌شناسید مشکل دارید، در اینجا می‌توانید کمک بگیرید:

همچنین، یک خط بحران ملی مدرسه مسکونی هندی برای پشتیبانی از بازماندگان و افراد آسیب دیده در دسترس است. مردم می توانند با تماس با خدمات 24 ساعته به شماره 1-866-925-4419 به خدمات ارجاع عاطفی و بحران دسترسی داشته باشند.

مشاوره سلامت روان و پشتیبانی بحران نیز به صورت 24 ساعته و هفت روز هفته از طریق خط تلفن Hope for Wellness به شماره 1-855-242-3310 یا توسط چت آنلاین.